Con -Secratie

 

     In het porseleinen kaarslicht,

     tasten vingers

     aarzelend,

     in

     jij het mijne

     ik het jouwe

     landschap.

 

    Satijnen horizonten.

    Elfenspinsel van hazelnotenbastbruin.

    Valeien vol kabouterbiezebosjes.

 

    Warm, deinend, zuchtend,

    breekt een kreet

 vruchtbaar als een ploegvoor,

 kwistig

 zaadgedachten strooiend

 op dit altaar.